De acht genomineerden voor de Aad Struijs Persprijs 2018!
De twee onafhankelijke jury’s van de Aad Struijs Persprijs (ASP) 2018 hebben acht genomineerden gekozen uit in totaal 119 inzendingen, 68 in de categorie print en 51 in de categorie online. Een complete deelnemerslijst is hier te vinden.
De vijf genomineerden Print:
- Noël van Bemmel, Leven op het randje in Spitsbergen,Volkskrant Magazine
- Pancras Dijk, Amour de moutarde, National Geographic Traveler
- Toine Heijmans, Noodsignaal boven Kaapstad. Volkskrant Magazine
- Jolanda Linschooten, Aurora Borealis. National Geographic
- Bas van Oort, De Schim van Kim. De Standaard
Motivatie van de jurlyleden ASP Print
Noël van Bemmel, Leven op het randje in Spitsbergen. Volkskrant Magazine
“De mijnen gaan dicht op Spitsbergen en de bewoners van het ijzige eiland vestigen hun hoop op toerisme. Terecht, want een bezoek aan de top van de aardbol is avontuurlijk én spiritueel.”
In Leven op het randje geeft Noël van Bemmel een nuchter maar indringend beeld van het veranderende leven op Spitsbergen en het toenemende belang van het toerisme naar deze eilandengroep.
Pancras Dijk, Amour de moutarde. National Geographic Traveler
“Ah, monsieur Diek, bonsoir! Komt u verder. Laat me uw jas aannemen.’ De vleesgeworden hoffelijkheid is deze maître d’hôtel, een minzame glimlach op het gelaat bestorven. ‘Mag ik u voorgaan? Hier, deze tafel is voor u, neemt u plaats, voilà. Graag schenk ik u een Crémant de Bourgogne in. Bent u bekend met die wijn? Deze is er een van het huis. Laat die u smaken.”
Pancras Dijk reisde af naar de Bourgogne en schrijft in Amour de moutarde op aanstekelijke, vormtechnisch even originele als treffende wijze over de befaamde culinaire tradities van dit deel van Frankrijk.
Toine Heijmans. Noodsignaal boven Kaapstad. Volkskrant Magazine
“CANDICE!. Haar naam slaat terug in mijn gezicht, letter voor letter, hard als ijs. Ze hoort me niet. Het is de storm. Ze loopt twee meter voor ons uit, ik zie haar niet.”
Noodsignaal boven Kaapstad is het verslag van de beklimming van de Tafelberg door Toine Heijmans en zijn dochter Sylke. Dat deze anders verliep dan verwacht, moge blijken uit de titel van dit bij vlagen ijzingwekkende verhaal.
Jolanda Linschoten, Aurora Borealis. National Geographic
“Wie het noorderlicht wil leren kennen, moet een nachtdier worden.” Ik hoor het Magnar Gullikstad Johnsen nog zeggen. Onbedoeld had de Noorse natuurkundige met die woorden heel wat in gang gezet. Ik ontmoette hem in zijn krappe kantoor op de Universiteit van Tromsø, waar ik zocht naar feiten over het fascinerende hemellicht.”
In Aurora borealis gaat Jolanda Linschooten op zoek naar het noorderlicht. Ze maakt niet alleen haar avontuurlijke reis voor de lezer voelbaar, maar geeft ook fascinerende achtergrondinformatie over het natuurfenomeen zelf.
Bas van Oort, De Schim van Kim. De Standaard
“Het is druk in het Moranbong Park in Pyongyang. Langs het water, op het gras, in de schaduw onder de bomen: overal zitten groepjes mensen. Ze eten, drinken, spelen spelletjes en zien er ontspannen uit. Het is zondag, de enige vrije dag van de week in Noord-Korea. Die brengen veel inwoners van Pyongyang in de zomer buiten door, met familie en vrienden. Maar ook vreemden worden met een grote glimlach begroet. Ik krijg bier in mijn handen gedrukt, en kip die op de barbecue ligt te garen. Er wordt geproost.”
Op wat hij relativerend een ‘standaardreis naar Noord-Korea’ noemt, wordt Bas van Oort bevangen door zowel verwondering als achterdocht. In De schim van Kim geeft hij treffend uiting aan de vervreemding die het niet-vrije reizen bij hem teweegbrengt.
De drie genomineerden online:
- Sarah Haaij, Er gingen te veel toeristen naar dit Thaise eiland. Nu is het met verlof, decorrspondent.nl
- Daisy Scholte, Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër), alldayeverydaisy.com
- Kees Lucassen, De schorpioen bij de vuurtoren, anwb.nl
Motivatie van de jury ASP Online
De jury beoordeelde de blogs op invalshoek, schrijfstijl en op het aspect of de auteur in staat is de lezer het verhaal direct in te trekken én tot het einde te boeien, iets wat voor de vluchtige online kanalen extra belangrijk is. Ook hebben we gekeken of het artikel een reisbestemming duidelijk onder de aandacht brengt, iets wat namelijk niet bij alle inzendingen het geval bleek. De ASP is immers een prijs voor de reisjournalistiek.
Sarah Haaij – Er gingen te veel toeristen naar dit Thaise eiland. Nu is het met verlof
“Duizenden toeristen kreeg het Thaise eiland Koh Tachai dagelijks te verwerken. Daardoor daalde de biodiversiteit, verbleekte het koraal en vervuilde het eiland. Maar: door de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN mag het met verlof. Ik kroop in de huid van het eiland met burn-out.”
Sarah Haaij schrijft voor De Correspondent een aangrijpend en pakkend relaas over een Thais eiland met een burn-out. In feite is het een anti-reisverhaal. Wat dit artikel zo aantrekkelijk maakt, is het perspectief. Het wordt namelijk verteld door het eiland zelf en dat maakt dat de boodschap erg dichtbij komt en de lezer in het hart raakt. Het verhaal zet je direct aan het denken over de gevolgen voor natuur en milieu door klimaatverandering en ongecontroleerd massatoerisme en sluit aan bij het actuele thema duurzaamheid en toerisme.
Daisy Scholte – Iran: ze slachten een kip voor mij (en ik ben vegetariër)
“Majid loopt met de spartelende vogels weg van de andere kippen. Zouden ze weten welk lot hen te wachten staat? Met Patrick in mijn kielzog sjok ik er achteraan. Het gaat nu echt gebeuren. “Ik vind het eng,” fluister ik naar Patrick, alsof Majid me anders zou kunnen verstaan. Hij ruilt één van de kippen voor het mes dat zijn moeder vasthoudt. De andere vogel drukt hij stevig tegen grond. Hij zet zijn linkervoet op de vleugels en pakt de kip in haar nek beet. Het beestje kan geen kant meer op.”
Daisy Scholte schrijft op haar eigen blogsite All Day Every Daisy een verhaal over een persoonlijk conflict tijdens een verblijf bij een nomadenfamilie in Iran die vlees of kip eten heel anders ervaren en benaderen dan zij. De rode draad is een gebeurtenis die als kapstok fungeert om tegelijkertijd meer te kunnen vertellen over het leven van nomaden in Iran en hoe het is om daar als reiziger terecht te komen. Een rond en persoonlijk verhaal, origineel ingestoken, met een herkenbaar dilemma dat zorgt voor een spanningsboog. En: zonder oordeel. Het verhaal nodigt uit door te lezen en is ook voorzien van aansprekende fotografie en een impressievideo.
Kees Lucassen – De schorpioen bij de vuurtoren
“Met vrouw en kind (12) zit ik nu – juli 2017 – in Kaṣ. Klein plaatsje aan de Turkse kust. Zojuist vroeg Jelle mij om iets te vertellen over papa’s vierde reis naar Turkije. In 2000. Dus ik vertelde. ”
Kees Lucassen schrijft een serie ‘Turks Fruit’ korte blogartikelen op anwb.nl. Deze specifieke inzending betreft een anekdote over een reis naar Turkije uit zijn jonge jaren, verteld in de vader-vorm aan zijn zoon van 12 waarmee hij opdat moment ook weer in Turkije op vakantie is. Het verhaal is fijn geschreven, geeft een goede indruk van de wandelroute The Lycian Way. De invalshoek van herinneringen ophalen geeft dynamiek, met name die van mannen onder elkaar op reis. Zowel vroeger met reismakkers, als nu met zijn zoon.
Bekendmaking winnaars
De inzendingen zijn beoordeeld door de printjury, onder voorzitterschap van reisjournalist Hans Bouman, en de digitale jury, met aan het hoofd contentspecialist Katja Staring. Zij kozen de genomineerden en daaruit per categorie een winnaar.
De winnaars worden bekendgemaakt op de Vakdag van de Vakantiebeurs in Utrecht, op dinsdag 9 januari 2018, om 15.30 uur in het Experience theater in Hal 9 van de Jaarbeurs. De prijsuitreiking wordt georganiseerd met medewerking van hoofdsponsor Jaarbeurs/Vakantiebeurs. De twee winnaars ontvangen elk een bronzen sculptuur en een geldbedrag van 500 euro.
De prijsuitreiking is vrij toegankelijk voor alle vakbezoekers.